Op 24 juni 2016 heb ik als een van de coördinatoren van het project “Steun bij Verlies” van Humanitas hospice De Schelp bezocht. Wat een prachtige omgeving om de laatste fase van het leven door te brengen. Uit het gesprek bleek de grote betrokkenheid van de vrijwilligers en de professionele krachten. Naast de liefdevolle zorg en aandacht voor de gastbewoners is er ook veel aandacht voor de naasten in deze moeilijke periode.
Het project “Steun bij Verlies” van Humanitas geeft aan mensen na een verlies ondersteuning als daar behoefte aan is. Vaak is na enige tijd de steun uit eigen omgeving minder geworden. De behoefte om er over te praten met iemand kan dan nog sterk aanwezig zijn. Mocht dat het geval zijn dan kunnen onze vrijwilligers een luisterend oor bieden.
U kunt de coördinatoren van het project telefonisch bereiken op de volgende telefoonnummers: Emilieke Nederlof (075-6842047) of Els Busch (075-6875738; 06-24697645).
*
Op 6 oktober 2016 heb ik als verwijzend internist oncoloog de eer gehad om De Schelp te mogen bezoeken. Het huis heeft op mij een zeer welkome en warme indruk achtergelaten, de plek straalt rust en vrede uit.
Mooi om te zien dat een groep zeer gemotiveerde inwoners van Zaanstad zoiets moois heeft weten neer te zetten en dat deze belangrijke levensfase zo goed ondersteund kan worden. Dank voor deze mogelijkheid.
Sandra Bakker, internist oncoloog, Zaans Medisch Centrum
*
Zeven jaar geleden beleefde ik het grote genoegen om als verpleegkundige in hospice De Schelp te komen werken. Sommige mensen vroegen me dan wel eens hoe iemand nou voldoening kan putten uit het verplegen van mensen die op de rand van het leven staan. Moeilijk uit te leggen waarom ik juist koos voor basiszorg en méér, bij mensen die in hun uiterste kwetsbaarheid, tegen hun sterke wil in, gedwongen worden hun vertrouwde wereld met hun geliefden los te laten. Het heeft alles te maken met gevoel, empathie en een sterke behoefte er “te willen zijn” voor die ander.
De mooiste momenten voor mij waren altijd de persoonlijke gesprekken, in het holst van de nacht. De écht persoonlijke ontmoetingen, ontdaan van iedere opsmuk of “stoerdoenerij”, een pure emotie in al zijn figuurlijke naaktheid. De families in huis voelden voor mij vaak als “eigen familie” aan, zo dicht kwamen we vaak tot elkaar in gesprekken, maar ook door de laatste verzorging samen mét hen te doen.
Ik huldig het bekende motto: “een goede begeleiding is het begin van een goed rouwproces”.
Nu ik met pensioen ben, vind ik het fantastisch om vast te stellen dat ik met “de mooiste baan uit mijn leven” mijn carrière in de zorg heb mogen afsluiten. Wat was ik onder de indruk van deze “nieuwe wereld” vol aandacht en warmte voor patiënten die gastbewoners werden. Zo huiselijk en sfeervol. Een heel bijzonder woord van waardering en dank wil ik uitspreken voor de vrijwilligers, die met veel motivatie en inzet de gastbewoners verzorgen, begeleiden en “liefhebben”.
Uit de brief d.d. december 2015 van Frans, die als verpleegkundige zeven jaar werkzaam was in De Schelp
*
Vanmiddag was ik met collega Jeroen Olthof op bezoek bij Anja de Vries in Hospice De Schelp in Krommenie. Wij waren zeer onder de indruk van het feit hoe dit “bijna-thuis-huis” juist in de eindfase van het leven letterlijk kwaliteit aan alles besteedt.
Veel vrijwilligers zijn iedere dag bij toerbeurt actief om er te zijn voor bewoners en hun familie.
Veel aandacht is er bij de inrichting van dit Hospice en de verzorging voor emotionele menselijke aspecten.
Top!
Facebookbericht d.d. 23 mei 2015 van Rita Visscher, wethouder gemeente Zaanstad
*
Op 6 juni was ik op bezoek bij Hospice De Schelp in Krommenie. Dit Hospice is er voor alle inwoners van de regio Zaanstreek. Ongeneeslijk zieke mensen kunnen hier op eigen wijze invulling geven aan hun laatste levensfase, omringd met zorg en aandacht door betrokken medewerkers, vrijwilligers en eigen familie en vrienden. Evean levert de verpleegkundige zorg. Ik vond het een indrukwekkende ervaring. Alles “klopt”. Het gebouw is prachtig, straalt veel rust uit en de sfeer is goed. Wat mij echter vooral opviel, was dat het geheel is teruggebracht tot waar het feitelijk om draait: de meest optimale zorg voor de gasten, waarbij de zeer betrokken vrijwilligers onmisbaar zijn. Het team dat het Hospice draait wordt bovendien nauwelijks gehinderd door eisen stellende derden, die de reguliere zorg overbelasten met verantwoording en toezicht. Ik zie hier een mooie uitdaging voor de toekomst: terug naar de kern van de zorg. Dat is waar het ons, medewerkers en cliënten, uiteindelijk om te doen is.
12 juli 2012, Hans Admiraal, directeur Evean
